به یاد مهدی نوربخش
زير پوست شهر
حميد رضا اميدي سرور
هشت سال پیش در جشنواره فیلم فجر در یکی از بدترین سانسهای ممکن، اول هفته (روز شنبه) و سئانس اول، فیلمی به نمایش گذاشته شد که تنها عده کمی از نویسندگان و منتقدان سینمایی، موفق به دیدن آن شدند، عدهای که خیلی اتفاقی بیاینکه چیزی درباره فیلم بدانند و یا حتی نام کارگردان آن را پيشتر شنیده باشند، آن روز صبح از اولین سئانس به سالن سینمای رسانهها و مطبوعات آمده بودند و تقریبا اکثریت قریب به اتفاق همین تماشاگران اندکی که این فیلم را دیدند، از آن بهعنوان یکی از اتفاقهای مهم جشنواره یاد کردند
/*]]-->
       + نوشته شده در یکشنبه ۱۰ آبان ۱۳۸۸ ساعت  توسط 
        | 
       
   
 نوشتن يعني نوميدي مطلق... ويرجينا وولف
	  نوشتن يعني نوميدي مطلق... ويرجينا وولف